پرسش مهر ۹۹-۹۸؛ محیط مدرسه از نظر شما چگونه است؟

رئیس‌جمهور همزمان با آغاز سال تحصیلی ۹۹-۹۸ در پرسش مهر امسال از دانش‌آموزان خواست تا نظر خود را درباره محیط مدرسه مطرح کنند و بگویند که دولت، معلمان و خانواده‌ها برای دلپذیرتر و شادتر شدن محیط مدارس چه کاری باید انجام دهند.

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس‌جمهور در آیین بازگشایی مدارس و آغاز سال تحصیلی جدید که در مدرسه دخترانه شاهد حضرت خدیجه (س) منطقه ۱۸ تهران برگزار شد،

پرسش مهر سال تحصیلی ۹۹-۹۸ را به موضوع وضعیت محیط مدارس اختصاص داد و از دانش آموزان سوال کرد: «محیط مدرسه از نظر شما چگونه است؟»

رئیس‌جمهور در تکمیل پرسش خود از دانش‌آموزان سراسر کشور سوال کرد: دولت، معلمان و خانواده‌ها برای دلپذیرتر و شادتر شدن محیط مدارس چه کاری باید انجام دهند؟

پرسشی که رئیس جمهور امسال مطرح کرد، بیستمین پرسش مهر و هفتمین پرسشی است که روحانی طرح می‌کند.

به گزارش ایسنا، هر ساله رئیس جمهور با هدف پرورش روحیه پرسشگری و توانایی نقد و تحلیل پدیده‌ها، ایجاد تعامل بیشتر میان معلمان و دانش‌آموزان، ایجاد نشاط، شادابی و تحرک بیشتر در مدارس، ترویج و تقویت امر تحقیق و پژوهش در آموزش و پرورش، گسترش و تقویت فعالیت‌های گروهی و کشف، رشد و پرورش استعدادهای بالقوه در مراسم گشایش مدارس و آغاز سال تحصیلی جدید خطاب به دانش‌آموزان کشور، پرسشی با عنوان «پرسش مهر» مطرح می‌کند.

منبع : سایت ایسنا

با توجه به پست قبل و مطالعه نظرات دانش آموزان در مورد پرسش مهر می توان چنین نتیجه گیری نمود که از نظر دانش­ آموزان:

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که در آن زنگ های ورزش بیشتری وجود داشته باشد.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که دانش آموزان بتوانند آنجا دوست پیدا کنند و دوستی هایشان را تداوم ببخشند.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که در آن انواع بازی ها و سرگرمی ها وجود داشته باشد.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که معلم خوش اخلاق داشته باشد.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که زنگ هنر بیشتری داشته باشد.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که با فضاهای بیرون از خود، مانند شهربازی ­ها و مراکز تفریحی- سیاحتی ارتباط نزدیک داشته باشد.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که دانش ­آموزان بتوانند در زنگ های تفریح گل ها را بو کنند.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که دانش ­آموزان بتوانند با یکدیگر حرف بزنند.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که دانش آموزان بتوانند آنجا درس ها را خوب یاد بگیرند.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که بوفه داشته باشد تا دانش آموزان بتوانند خوراکی تهیه کنند و بخورند.

مدرسۀ پرنشاط مدرسه ای است که در آن معلمان به دانش آموزان مشق زیادی ندهند.

رئیس جمهور هر ساله مطابق با اهداف یویژه در مراسم بازگشایی مدارس و آغاز سال تحصیلی جدید خطاب به دانش‌آموزان سراسر کشور، پرسشی با عنوان «پرسش مِهر» طرح می‌کند. بر این اساس امسال نیز رئیس‌جمهور همزمان با آغاز سال تحصیلی ۹8-۹9 در پرسش مهر از دانش‌آموزان خواست تا نظر خود را دربارۀ مدرسه طرح کنند و بگویند:

«آیا محیط مدرسه محیطی دلپذیر، شاد و پرنشاط است. همچنین بنویسندکه محیط پرنشاط در مدرسه چگونه است و چه اقداماتی می‌توان انجام داد تا این محیط شاداب‌تر، دلپذیرتر و امن‌تر باشد و آن را بیشتر دوست داشته باشند».

در پاسخ به این پرسش، دانش آموزان ممکن است مطابق با متغیرهایی چون: سن، پایۀ تحصیلی، جنسیت، منزلت اجتماعی خانواده، نوع مدرسه و آگاهی و تجارب خویش، پاسخ هایی متفاوت و حتی متشابه ارائه دهند. با درنظر داشتن این متغیرها، برای پاسخ به این پرسش، ما به سراغ دانش آموزان چهارم ابتدایی در یکی از مدارس رفته­ایم، طرح مسئله کرده ایم و دانش آموزان به «پُرسش مِهر» چنین جواب داده اند:

برای دیدن پاسخ دانش آموزان به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.

۱- تأسیس بانک جایزه و تشویق دانش آموزان با ارائه کارت امتیاز
۲- برپایی جشن های شادی و مسابقات مختلف
۳- تقویت و توسعه بازدیدهای علمی و تفریحی
۴- تشکیل نمایشگاه های متعدد با مشارکت دانش آموزان از دست سازهای کارهای تحقیقی امور آموزشی و پرورشی
۵- ورزش صبحگاهی به صورت دسته جمعی قبل از شروع کلاس
۶- دعوت از دانش آموزان موفق مدرسه جهت صحبت سرصف
۷- تشویق و تقدیر از فعالیتهای کوچک و کم ارزش از نظر دیگران
۸- زیبا و جذاب کردن محیط مدرسه و استفاده از رنگ های شادی آور در کلاس ها- سالن ها- دیوارهای حیاط
۹- توجه به رعایت بهداشت فردی دانش آموزان
۱۰- مشارکت مؤثر اولیای دانش آموزان در انجام امور مدرسه
۱۱- پرهیز از ایجاد تنش در مدرسه
۱۲- پرهیز از تنبیه- توهین، سرزنش، تحقیر در مدرسه
۱۳- اجرای روش های تدریس فعال با محوریت کلاسی بانشاط
۱۴- نصب عکس دانش آموزان ممتاز در تابلوی اعلانات
۱۵- توجه خاص به زنگ تفریح
۱۶- نمایش فیلم و اسلاید در مدرسه
۱۷- تقویت فعالیت های هنری در مدرسه: گروه تئاتر- گروه سرود
۱۸- حضور فعال آموزگاران با نشاط همراه با ظاهری مناسب و آراسته
۱۹- پرهیز از بی انضباطی و بی عدالتی در مدرسه
۲۰- تقویت امید به آینده در دانش آموزان
۲۱- بررسی عوامل مؤثر در افت تحصیلی و ترک تحصیل دانش آموزان
۲۲- تقویت احترام متقابل بین دانش آموزان و دیگر کارکنان مدرسه
۲۳- تهیه کارت تبریک به مناسبت تولد هر یک از دانش آموزان و حتی آموزگاران
۲۴- توزیع شیرینی به مناسبت های مختلف از جمله جشن ها و میلاد ائمه بین دانش آموزان

در طرح حیاط پویا تلاش می شود با متناسب سازی فضای حیاط مدارس از طریق، رنگ آمیزی، نصب وسایل کم هزینه و بی خطر در دانش آموزان برای فعالیت بدنی انگیزه و علاقه ایجاد شود.
فضا و محیط اطراف حیاط مدارس با توجه به امکانات و شرایط موجود با استفاده از روشهای ساده مانند ترسیم اشکال و جداول، نصب تجهیزات و وسایل سبک و بی خطر ، اجرای بازی های بومی و محلی در حداقل فضای موجود شاداب سازی شده و زمینه فعالیت دانش آموزان را در ساعات تفریح و اوقات فراغت فراهم می آورد .

نمونه هایی از طرح حیاط پویا:

 با رنگ آمیزی قسمت های مختلف مدرسه می توانیم فضای آموزشی شادی را برای دانش آموزان رقم بزنیم.

یکی از بهترین رنگ آمیزی یک مهدکودک که روحیه شادی را به دانش آموز میدهد:

مهد کودک  École Maternelle Pajol در پاریس یک مهد کودک رنگارنگ با طراحی رنگین کمان است که در سال ۱۹۴۰ میلادی تاسیس گشته، همچنین در طراحی جدیدش داخل آن هم به صورت رنگین کمان طراحی شده. حتی دیدن عکسش هم لذت بشه !

منبع :سایت مهدیاب

مدرسه موقعیتی فراهم می کند تا دانش آموزان بتوانند فارغ از دغدغه های بزرگ سالانه، زندگی را بازی و تمرین

کنند و کم کم آماده شوند تا در زمین واقعی زندگی به اجرا درآورند.

یکی از مهمترین عوامل موثر بر شادی دانش آموزان خانواده های آنها هستند

خانواده اولین نهادی است که انسان در آن رشد می کند و تأثیر مستقیم بر اعمال و رفتارها و نگرش ها و طرز تلقی های فرزندان دارد. برخی خانواده ها عموماً دنیا را مکانی قابل اعتماد، منظم، پیش بینی پذیر، قابل مهار می بینند. آن ها خود را با کفایت می شمارند، سایر خانواده ها اطراف خود را محیطی خطرناک، نااستوار و متزلزل، غیرقابل پیش بینی می انگارند که خطر بالقوه در آن وجود دارد. بنابراین دیدگاه خانواده و رفتار اعضای خانواده بر کودکان تأثیر فراوان دارد.

 

قرآن اسلام را دین شادی می شمارد و نیز با شادی های دنیا مخالف نیست، بلکه آن شادی هایی را خوب می داند که موجب لطمه به دیگران و همچنین دارای قبح اخلاقی و مذهبی نباشد و تضییع حقوق خداوند را در بر نداشته باشد.

از نگاه دین مهمترین عوامل شادی زا در زندگی انسان ها عبارتند از: محبوبیت، مقبولیت، موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت، تجربه های عارفانه، حل مسئله، پرهیز از گناه، رضایت و تحمل، تبسم و خنده، تنوع ظاهری، بوی خوش، کار و تلاش، تفریح و تفرج، سیر و سفر، تفکر در آفرینش و کشف حقیقت، رسیدگی به دیگران، با بچه بودن، استفاده از روش های استعاره ای و شعری در بیان نظرات، داشتن دوستان ساده و خوش مشرب، تقویت عزت نفس، هدیه دادن و مهربانی کردن و گره گشایی از کار دیگران می باشد.

در شرایطی که بیشتر خانه‌های شهری تبدیل به آپارتمان‌های کوچک و به دور از فضاهای بازی شده است، حداقل کاری که می‌توان برای تامین بهداشت جسمی و روحی كودكان و نوجوانان داشته باشیم، ایجاد فضای شادی‌بخش در مدرسه است.

 

تعریف شادی از دیدگاه روانشناختی ‏

 

روانشناسی به نام دیوید مایرز، سلامت روانی فرد را در میزان داشتن سرخوشی فرد می‌داند و سرخوشی (خوشحالی) را چنین تعریف می‌کند: «نوعی احساس امنیت. احساس این که زندگی به طور کلی به خوبی می‌گذرد»‏.

 

این حالت خوشی و نشاط،زودگذر نیست و دارای دوام نسبتا پایداری است که بستگی به عوامل متعددی دارد.‏

 

به گفته « مایرز» خوشحالی به سن یا میزان درآمد، مرد یا زن بودن بستگی ندارد، ولی به بعضی خصوصیات شخصیت فرد و مهارت‌های او، داشتن روابط نزدیک با دیگران و برخورداری از اعتقادات مذهبی و عمل کردن به آنها مربوط است.‏

 فضای آموزشی شاد

 بدون تردید، اولین نکته‌ایکه در طراحیی که فضای آموزشی برای کودکان و حتی نوجوانان و بزرگ‌سالان مدّنظر کارشناسان قرار دارد، توجه به ایمن‌سازی فضای آ‌موزشی است. پس از آن، توجه به نکات زیر فضای آموزشی را با نشاط‌تر می‌سازد:

- استفاده از رنگ‌های شاد و مناسب برای هر موقعیت یادگیری؛ در این رابطه می‌توان از نظر روان‌شناسان نیز بهره برد.

- طراحی فضاهای آموزشی مختلف (از جمله آزمایشگاه، کتابخانه، کلاس و کارگاه) به نحوی باشد که حس کنجکاوی و کاوشگری دانش‌آموز را تحریک کند. به موازات تأثیرات مطلوب آموزشی که این امر دارد، ارضای حس کنجکاوی، شادی و نشاط به همراه می‌آورد.

- چیدمان میز و صندلی‌های کلاسی به گونه‌ای باشد که انجام دادن کار گروهی به سهولت ممکن شود. چیدمان خطی (قرار گرفتن نیمکت‌ها پشت سر هم) نه‌تنها خستگی و کسالت به دنبال دارد، امکان مشارکت و کار گروهی را کاهش می‌دهد. محصول یک فرایند گروهی فقط یک گزاره درسی نیست بلکه فرایند مشارکت و همکاری، هم‌فکری و تبادل نظر نه‌تنها قدرت استدلال، نقد و بررسی و .... را افزایش می‌دهد، شور و نشاط آموختن را چندین برابر می‌کند.

- تزئین کلا‌س‌ها و سایر مکان‌های مدرسه به گونه‌ای باشد که در دانش‌آموز احساس تعلق و دلبستگی  ایجاد کند. برای مثال، از ایده‌های دانش‌آموزان برای تزیین کلاس و از دست‌سازه‌های آنان برای تزیین همه جای مدرسه استفاده شود. همچنین، تصاویر دانش‌آموزان در قسمت‌های مختلف کلاس و سایر مکان‌های مدرسه نصب گردد. برای این کار باید حواسمان باشد که تنها به دانش‌آموزانی که از نظر درسی برتری دارند. توجه نشود بلکه همه دانش‌آموزان در حوزه‌های مختلف (هنری، ورزشی، فوق برنامه و ...) مورد توجه قرار گیرند. بدون تردید، اگر با دید مثبت به دنبال نقاط قوت هر دانش‌آموز باشیم موارد متعددی را برای تشویق و تقویت خواهیم یافت.

- در نصب تابلوها، به جنبه انگیزشی و شادی‌آفرین بودن آن‌ها توجه شود.

- امکانات و مکان‌های ورزشی و تفریحی به حیاط مدرسه محدود نشود. فضای مدرسه به گونه‌ای طراحی شود که در قسمت‌های مختلف مدرسه، امکان تفریح و بازی باشد. برای تحقق این امر، حیاط مدرسه را می‌توان به بازی‌های حسی و حرکتی که به جنب و جوش‌ زیاد نیاز دارند اختصاص داد و مکان‌های دیگر را برای بازی‌های فکری، اجرای پانتومیم و سایر بازی‌هایی که تحرک کمتری دارند، طراحیکرد.

- در تقسیم‌بندی فضاهای مدرسه، سعی شود مکان‌های بهره‌مند از نور طبیعی به‌عنوان کلاس درس انتخاب شوند. بهره‌مندی از نور طبیعی بر میزان شور و نشاط می‌افزاید.

- به همان نسبت که در و دیوار مدرسه در حالات خلقی و روحی دانش‌آموزان و معلمان تأثیر دارد، آراستگی ظاهری دانش‌آموزان و معلمان نیز دارای اهمیت است. استفاده از رنگ‌های شاد و الگوهای پوششی مناسب، ضمن افزایش جذابیت‌های بصری، نشاط بیشتری به دنبال دارد.

- ایجاد فضای سبز در مدرسه؛ ایجاد فضای سبز حتی به اندازه یک گلدان کوچک که مسئولیت کاشت، نگهداری، هرس، برداشت و .... آن به عهده دانش‌آموز باشد، در ایجاد شور و نشاط تأثیر بسیاری دارد.

 

نقش مدیر در شاداب‌سازی مدرسه

مدیران مدارس وظیفه دارند فرایند آموزش‌ و پرورش را درجهت رشد و بالندگی دانش‌آموزان تسهیل کنند. بر همین اساس، آنان علاوه‌بر توجه به جنبه‌ های آموزشی، باید جنبه‌ های روحی و روانی دانش‌آموزان و همکاران خود را نیز مورد توجه ویژه قرار دهند. بی‌تردید، غفلت از شرایط روحی معلمان و دانش‌آموزان از سوی مدیران، دستیابی به اهداف آموزشی و پرورشی را با دشواری مواجه می‌کند. مدیرانیکه به جنبه‌های مختلف رفتار همکاران خود توجه دارند و برای شاداب‌سازی برنامه‌ریزی می‌کنند، علاوه بر محبوبیت بیشتر، عملکرد بهتری در حوزه‌های آموزشی و پرورشی دارند. توجه مدیران به عوامل زیر نیز می‌تواند جو حاکم بر مدرسه را شادتر کند:

ـ مدیران جوّ دوستانه‌ای با همکاران و دانش‌آموزان خود ایجاد کنند؛ در این شرایط، ظرفیت آنان برای شنیدن نظرات جدید و گاه انتقادها باید بالا باشد. پیش‌نیاز این کار ایجاد حس اعتماد بین مدیر و معلمان و دانش‌آموزان است. مدیران باید برای معلمان و دانش‌آموزان خود این امنیت خاطر را ایجاد کنند که در همه شرایط در کنار آن‌ها هستند و تا حد امکان برای رضایت و نشاط آن‌ها تلاش می‌کنند.

ـ مدیران همکاران خود را در تصمیم‌گیری‌های مدرسه‌ای مشارکت دهند؛ همچنین، گاهی از نظرات دانش‌آموزان در تصمیم‌گیری‌های مدرسه استفاده شود. مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها هم احساس مسئولیت افراد را در کار افزایش می‌دهد و هم رضایت و شادی آن‌ها را تقویت می‌کند.

ـ سعه صدر و اغماض و نادیده گرفتن برخی اشتباهات. به رغم تلاش معلمان، گاهی دانش‌آموزان در مدرسه مرتکب اشتباهات کوچکی می‌شوند که با سعه صدر می‌توان از آن‌ها چشم‌پوشیکرد. بدیهی است این بدان معنا نیست که مدیر بر خطاها چشم ببندد و جوانب احتیاط را نسنجد بلکه منظور، جلوگیری از ایجاد تشویش و نگرانی و ایجاد حس ناامنی بین معلمان و دانش‌آموزان است.

ـ مدیران مدرسه همواره دانش خود را در حوزه تخصصی افزایش دهند و برای به‌روز کردن آن بکوشند. از آنجا که پیشرفت در عرصه آموزش‌وپرورش سرعت زیادی دارد، به‌روز‌شدن دانش و تخصص مدیران، جوّ حاکم بر مدرسه را در جهت مثبت تغییر می‌دهد.

برخی ویژگی‌های معلم شاد و شادی‌آفرین

معلمی که شاد نباشد، نمی‌تواند دانش‌آموزان شاد تربیت کند. بر این اساس، ضرورت دارد شادی در نهاد معلم وجود داشته باشد تا بتواند آن را به دانش‌آموزان منتقل کند. معلم شاد برای شاد زیستن خود و دانش‌آموزانش برنامه دارد:


- معلم شاد، روابط اجتماعی خوب و مؤثری با همکاران و دانش‌آموزانش دارد. داشتن روابط اجتماعی مؤثر به کاهش استرس و افزایش نشاط کمک می‌کند.

- از روش‌های فعال تدریس و ارزشیابی استفاده می‌کند.

- شوخ‌طبع و متبسم است.

- به خود و اطرافیانش در مدرسه انرژی می‌دهد.

- از افراط و تفریط به دور است.

- خوش‌بین و مثبت‌نگر است. همواره رفتارهای مثبت را برجسته و تشویق و تقویت می‌کند.

- به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان احترام می‌گذارد.

- نه‌تنها ارتباط‌ های کلامی خود را ارتقا می‌دهد، بلکه به اهمیت ارتباط غیرکلامی واقف است و برای آن برنامه دارد.

- در فعالیت‌های مختلف مدرسه در کنار دانش‌آموزان است.

- معلم شاد برای خود وقت می‌گذارد؛ رسیدگی به خود (به دنبال اهداف و برنامه‌های خود رفتن، ارضای نیازهای مادی و روانی و ...) و صرف وقت کافی برای انجام دادن کارهای مورد علاقه و همچنین توجه به سلامت جسمانیکمک می‌کند تا فرد رضایت بیشتری از زندگی داشته باشد. به دنبال همین رضایت، لذت بردن از زندگی و شور و نشاط حاصل می‌شود. بدون شک، معلمی که شور و نشاط ندارد، نمی‌تواند در دانش‌آموزان شور و نشاط ایجاد کند.

چگونگی ایجاد فضای شاداب‏

داشتن بهداشت روانی سالم نیازمند رعایت اصولی است که هم جنبه مادی و هم جنبه معنوی دارد. در واقع شاداب‌سازی را باید در ابعاد ظاهری و همچنین معنوی جست‌وجو کرد که هر یک از این موارد شامل بررسی موضوعات و مواردی مهم است که با در نظر گرفتن آن‌ها می‌توانیم روان و جسم نوجوان را شاد کنیم. چون نوجوان باید ابتدا از درون وجودش احساس شادمانی داشته باشد و این احساس شادمانی همان حس رضایت از زندگی است که باید در تمامی ابعاد وجودش رخنه کند.‏یکی از شاخص‌های بهداشت روانی احساس رضایت و شادابی است. فردی که احساس می‌کند نیازهایش بدون برخورد با موانع در حال تامین است، به زندگی خود امید پیدا می‌كند و به درجه‌ای از رضایت درونی می‌رسد که همواره او را شاد نگه می‌دارد.‏

در این حالت فرد به زندگی دیگران علاقه مند می‌شود و به آنها عشق می‌ورزد.

احساس رضایت و شادی سبب پیدایش حالات روانی مختلفی می‌شود که دوستی، عشق، محبت، امید، خوش بینی، همراهی، همدلی و پذیرش از نمونه‌های آن است.‏

راهکار های مناسب

- تبادل تجربیات موفق مدیران در رابطه با شادسازی مدارس‏

 

‏- تغییر در وضع فیزیکی مدارس و توجه به نیازهای دانش‌آموزان و تنوع برنامه‌ها‏

 

‏- توجه جدی به امور معیشتی و رفاهی معلمان به منظور حضور شاداب‌تر آن‌ها در مدارس‏

 

‏- بها دادن به دانش‌آموزان پرتحرک، کنجکاو و پرسشگر‏

 

‏- ایجاد فضای سبز و استفاده از رنگ‌های شاد و جذاب درمحیط مدرسه‏

 

‏- شناسایی افراد خلاق و تشویق آنان در زمینه تغییر واصلاح مدارس‏

 

‏- ایجاد انگیزه در مدیران برای مطالعه درباره شادی و جایگاه آن در تعلیم و تربیت

 

‏- توجه به زیبا سازی مدارس‏

 

‏- توجه به وضع بهداشت محیط مدرسه‏

 

‏- ایجاد فضای مناسب برای تفریحات سالم دانش‌آموزان‏

 

‏- توجه به نیازهای عاطفی، روحی و روانی دانش‌آموزان‏

 

‏- مشارکت دانش‌آموزان در اداره مدرسه‏

 

‏- استفاده از تابلو‌ها و پیام‌های بهداشتی شاد و شعر‌های شادی آفرین

 

‏- تهیه امکانات و مکان‌های ورزشی در داخل مدرسه وبیرون از مدرسه‏

 

‏- برگزاری جشن‌ها به مناسبت‌های مذهبی و اعیاد ملی با کمک دانش‌آموزان‏

 

‏- برگزاری مسابقات ورزشی - تفریحی - علمی در بین مدارس و بین دانش‌آموزان‏

 

‏- برگزاری نمایشگاه نقاشی، شعر، خط و مسابقه قرآن به صورت گروهی

 

- دعوت از افراد محبوب و موفق دانش‌آموزان برجسته مثل هنرمندان و ورزشکاران

 

‏- اجرای برنامه‌های صبحگاهی بانشاط و پربار‏

 

‏- استفاده از مشاوران مجرب و دلسوز برای حل مشکلات تحصیلی و تربیتی دانش‌آموزان‏

 

‏- نمایش فیلم و تئاتر نمایش‌های عروسکی - موسیقی زنده مورد علاقه دانش‌آموزان

 

‏- بردن دانش‌آموزان به موزه، تئاتر، سینما، پارک و اردوگاه با کمک اولیای مدرسه و خانه‏

 

‏- تشکیل نمایشگاه کتاب‏

 

‏- افزایش مدت زنگ‌های تفریح

 

‏- برگزاری مسافرت‌ها و اردو‌های تفریحی - سیاحتی

 

- تشکیل گروه‌های درسی با حضور فعال دانش‌آموزان‏

 

‏- کنترل عوامل بازدارنده نشاط و تقویت عوامل تسهیل‌دهنده‏

 

‏- جلوگیری از هر نوع برخورد لفظی و بی احترامی به دانش‌آموزان‏

 

‏- ممنوعیت جدی هر گونه تنبیه بدنی

 

- پربار شدن ساعات ورزش‏

 

‏ - پذیرایی در اعیاد و مناسبت‌های مذهبی و غیرمذهبی

 

- توجه به وسایل صوتی و تصویری در مدارس مخصوصا کامپیوتر ‏

چگونه مدرسه شاد داشته باشيم

محمدعلي محمديان. کارشناس مسائل آموزشي

 دانش‌آموزان مدارس ما به جاي لذت دوران کودکي و فراگيري مهارت‌هاي زندگي مجبورند براي گذراندن دوران تحصيلات عمومي و گرفتن مدرک، مسيري طاقت‌فرسا را آن هم غالبا با بي‌رغبتي طي کنند. اين در حالي است که در کشورهاي توسعه‌يافته، فرد شادترين لحظات زندگي خود را در مدرسه مي‌گذراند و نه تنها با مدرسه احساس بيگانگي نمي‌کند بلکه بخش عمده‌اي از زندگي اجتماعي خود را در آنجا تجربه مي‌کند. اما اشکال در چيست و چه عيبي در نظام آموزشي ما وجود دارد که مدارس را براي بچه‌ها خسته‌کننده کرده تا از هر فرصتي براي تعطيل‌کردن و به عبارتي گريزان‌بودن از درس و مدرسه استقبال كنند. سال‌هاست که بحث بازنگري در شيوه و نظام آموزش‌و‌پرورش، چه از نظر محتواي کتب درسي و چه از نظر ساختار و برنامه‌هاي آموزشي و اداري مطرح است، اما اين تغييرات گوناگون نتوانسته مدرسه را براي دانش‌آموزان به محيطي جذاب و مفيد و شاد تبديل کند. از نظر نگارنده، عواملي وجود دارد که بدون شک مانع ايجاد و نهادينه‌شدن نشاط و سرخوشي در دانش‌آموزان مي‌شوند که مي‌توان با شناخت و تعديل آنها اين دغدغه را برطرف كرد.